چالش ها و مشکلاتی که بر سر راه تفویض اختیار وجود دارد باعث می شود که مدیران و کارکنان به روابط کاری حاصل از این پدیده توجه خاص و دقیق بنمایند. اگر آنها بتوانند نوعی اعتماد به یکدیگر به وجود آورند، موضوع تفویض اختیار شانس بهتری را برای هر دو طرف به وجود خواهد آورد. مورد دیگری که مطرح است مساله رعایت اصول اخلاق در فعالیت های روزانه سازمان است.
اساسی ترین پیش شرط تفویض اختیار، به شیوه ای موثر، این است که مدیر مایل باشد به زیر دست آزادی عمل واقعی بدهد و بدین وسیله کارها و وظایف خود را به وی واگذار کند. این بدان معنی است که مدیر به زیر دست اجازه می دهد روش و راه حلی غیر از آنچه مورد نظر اوست انتخاب نماید. همچنین بدین معنی است که به زیر دست آزادی عمل داده می شود تا مرتکب اشتباهای گردد و از اشتباهات خود درس هایی بیاموزد. اشتباهات زیر دستان نباید بهانه ای باشد که مدیر برآن اساس تفویض اختیار نکند، بلکه باید آن را به عنوان فرصتی به حساب آورد تا بدین وسیله به وی آموزش های لازم را بدهد و از او حمایت و پشتیبانی بنماید. دومین پیش شرط تفویض اختیار مربوط به ارتباطات آزاد بین مدیر و زیر دست می شود. مدیرانی که از توانایی های زیر دستان خود آگاه هستند می توانند واقع بینانه تر تصمیم بگیرند یعنی اینکه چه کارهایی را باید به دست چه کسانی بسپارند ( تفویض اختیار کنند) . زیردستان تشویق و ترغیب می شوند تا از توانایی های خود استفاده کنند و چنین احساس نمایند که مدیران از آنها حمایت می کنند و در نتیجه آمادگی بیشتری برای پذیرش مسئولیت ها پیدا می کنند. سومین پیش شرط برای تفویض اختیارات این است که مدیر بتواند عواملی چون فرهنگ سازمانی را بررسی و درست تجزیه و تحلیل نماید و نیز شرایط انجام کارها و توانایی های زیردستان را به شیوه ای مناسب تجزیه و تحلیل کند.
دکتر حمید سرایداریان